Διότι, πώς μπορεί μια Διοίκηση να απαξιώνει τα ίδια της τα παιδιά; Το αύριο τούτου του τόπου. Είναι σαφές πως απουσιάζει παντελώς στις πράξεις της το ανθρώπινο πρόσωπο.
Τρανό παράδειγμα εξοργιστικής αντιμετώπισης είναι ο «Δημαράκειος» Δημοτικός Παιδικός Σταθμός της Ν. Μηχανιώνας που εξαιτίας αυτής της απαράδεκτης πρακτικής των διοικούντων, έχει φτάσει στο σημείο να φιλοξενεί τα λιγότερα παιδιά στην πολύχρονη διαδρομή του.
Συνολικά, φέτος, μόλις 45 περίπου παιδιά προσχολικής ηλικίας πηγαίνουν εκεί, αντί 60 παιδιών που μπορούσε να φιλοξενήσει.
ΓΙΑΤΙ; Διότι, πολύ απλά ο συγκεκριμένος παιδικός σταθμός είναι παρατημένος στο έλεος του Θεού. Στον «Δημαράκειο», δεν έχει γίνει ΚΑΜΙΑ παρέμβαση από την Δημοτική Αρχή αναβάθμισης των εγκαταστάσεων, προκειμένου να φιλοξενεί και βρέφη. Και μάλιστα όταν τα συγκεκριμένα έργα χρηματοδούνται εξ ολοκλήρου από φορείς του Κράτους.
Όμως και στα ΚΔΑΠ (Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών) του Δήμου μας η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη, αφού τα 5 νέα ΚΔΑΠ που παραδώσαμε ως Διοίκηση, ενώ φιλοξενούσαν πεντακόσιους (500) και πλέον μαθητές, σήμερα ο αριθμός φθίνει και φθάνει να μηδενισθεί. Αυτό σημαίνει απώλεια θέσεων εργασίας, απώλεια πόρων για τον Δήμο(για το κάθε παιδί ο Δήμος επιχορηγείται με 1300€). Το σημαντικότερο όμως όλων είναι η διάλυση των κοινωνικών δομών του Δήμου που τόσο ανάγκη έχει η κοινωνία σήμερα, και που με τόσο κόπο και μεράκι χτίσαμε.
Τελικά, μήπως αυτός είναι ο στόχος των διοικούντων; Να στρέψουν τον κόσμο στους ιδιώτες ή μήπως είναι θέμα πεντακάθαρης ανικανότητας;
Ότι από τα δύο και να συμβαίνει το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Δημοτικοί παιδικοί σταθμοί και ΚΔΑΠ οδηγούνται σε μαρασμό. Όπως άλλωστε συμβαίνει και σε όλους τους τομείς του τόπου μας τα τελευταία 2 χρόνια.
